Altılı Mekanı - G.KOCAKAYA

GÖKHAN KOCAKAYA

Gazi Koşusu’nu kazanacağımı biliyordum...

Genç jokey Gökhan Kocakaya, bu yıl hipodromlarda rüzgâr gibi esti. Hem ilk kez yarıştığı Gazi Koşusu’nu, hem de Başbakanlık Kupası’nı kazanarak bir anda yarışseverlerin gözdesi haline geldi. Pistlerin en ünlü jokeyi Halis Karataş’ın veliahtı olarak anılıyor.

TAHSİLİM
Aklım atlardaydı liseyi bıraktım

1987 doğumluyum. Takdir, teşekkür almadım ama lise 1’i güzel notlarla geçtim. Ama aklımın yüzde 70’i atçılık camiasındaydı. Dergilerdeki at resimlerine bakıyordum. Televizyonlarda at yarışlarını izliyordum. O yaz ya jokey olurum ya da okulu bırakıyorum dedim. İstanbul’daki akrabalarımın yanına gittim. Apranti okuluna başvurdum. Yedekçi, yani seyis yardımcısı olarak başladım. Atlarla, okula normal başlayanlara göre 4-5 ay daha erken tanıştım.

ATLARLA TANIŞMAM
Babam seyisti

Doğum yerim Adana. Adana’da bize yakın bir at çiftliği vardı. Atlara yakınlık orada başladı. Babam da seyislik yapıyordu. Haftasonları atların yanına giderdim. Apranti (jokey yamağı) okulunda ilk ata binmem anlatamayacağım kadar heyecanlı ve ürkütücüydü. Korkarak binmiştim.

ATLAR
Pozitif enerji veriyormuşum

Aslında atları eğiten ve alıştıran antrenör ve seyislerimiz. Bir çocuk gibidir atlar. Severseniz, iyi büyütürseniz akıllı bir at olur ama kızar döverseniz mutlaka onu sahaya yansıtır. Hep söylüyorlar, ben atlara pozitif enerji veriyormuşum. Ben okşadığımda atların kendine güveni geliyor. Kazanmam da sevginin gücü büyük ihtimalle.

APRANTİ OKULU
Mekanik atın faydası oldu

Apranti okulunda eğitim 2 yıl sürüyor. Bizim dönemde 60 kişi başladı okula. Ben en çok at bilgisi ve mekanik at derslerini seviyordum. Boş zamanlarımı hocalardan izin alıp robot atın üzerinde geçirmişimdir. O mekanik at bana çok faydalı oldu.

HALİS KARATAŞ
Hep ağabeyim olarak kalacak

Jokeyliğimin ilk senesi ama örnek alacağım insan tabii ki Halis Karataş. Her jokeyin eğerlerini hazırlayan, takımlarını temizleyen bir yardımcısı vardır. Ben de Halis ağabeyime yardımla başladım. Ona hiç saygısızlık yapmam, hep ağabeyim olarak kalacaktır.

/_np/1334/9101334.jpg

GAZİ KOŞUSU
Kazanacağımızı biliyordum

Gazi koşusunda kazanacağımızı bir ay öncesinden biliyorduk. Çünkü bu sene Miramis ayarında başka bir at gelmedi. Miramis zaten şampiyon. Bana verilen direktif, “Ön tarafta normal bir tempoda gideceksin, 800’den 1000’den sonra yürüteceksin, arka taraf yetişemeyecek” biçimindeydi. Miramis, sahalarımıza gelmiş en soğukkanlı ve kendinden emin at. Bir at kendine ve üstündeki jokeye güvendiği zaman yapamayacağı hiçbir şey yok. Kazandığı zaman da büyük ihtimalle hisseder. Ertesi gün idmana gittiğimizde mükafatını küp şeker olarak veririz.

KASK-GÖZLÜK
Seyirciye fırlatma geleneği başlamalı

Gazi Koşusu’nu kazandıktan sonra kask, gözlük, eldiven ve kamçıyı seyircilere attım. Amacım beni desteklemeye, o yarışı izlemeye gelenlerin hepsine olmasa da birkaçına hediye vermekti. Yurtdışında bütün derbi yarışlardan sonra jokeylerin yarış severlere böyle bir hediyesi olur. Bence Türkiye’de de böyle bir geleneğin başlaması iyi olur.

ÖZEL HAYATIM
Disiplinli ve düzenli yaşarım

At dışında zamanımın büyük bölümü ailem ve üç kardeşimle geçiyor. Boş vakitlerimde kardeşimle beraber bilardo ve bovling oynuyorum. Pek futbol oynayamıyorum ama koşmak, egzersiz yapmak çok hoşuma gidiyor. Sinemaya da giderim. Aziz Nesin’in son okuduğum kitabı “Sizin Memlekette Eşek Yok mu?”, enteresan bir kitap. En son “Alacakaranlık” filmini izledim. Disiplinli yaşıyorum. Sporcu düzeni bozduğu zaman grafikte mutlaka bir düşüş olur. Allah’a çok şükür benim içkim, sigaram, hiçbir kötü alışkanlığım yok.

HAYALİM
Kendi çiftliğimde güzel atlar yetiştirmek

En büyük hedefim ülkemizi yurtdışında temsil etmek. Mesela Dubai’de. Bunun için İngilizce öğrenmeye çalışıyorum. Oradaki menajerlik sistemini öğrenip o bağlantıları kurmak gerek. Bu sene olmazsa seneye mutlaka dışarı gideceğim. Hayalim, daha sonra bir çiftlikte güzel atlar yetiştirmek...

AT YARIŞI
Bir kere oynadım

Babam seyisken bir kere oynamışımdır. Babam, her koşuda bir at yazmamı söyledi. Kendi de eklemişti. Şimdinin parasıyla 2 liralık oynamışsak 6 lira almışızdır. Bir daha hiç oynamadım. Başka jokeyler oynuyor mu bilmiyorum ama oynayanlar mutlaka vardır. Garantisi yok zaten bu işin. Dışarıdan izleyenler sonucu bizlerden daha iyi biliyorlar. Çünkü biz sadece bindiğimiz atlara yoğunlaşıyoruz.

24 SAATİM
İdmanları hiç aksatmam

Haftada altı gün idman yaparım, aksatmam. Geçen gün attan düşüp omuzumu incittiğim için bugünlerde idmana çıkamıyorum. Sabah erken kalkarım, çıkmadan önce kahvaltı yapar çayımı içerim. İdman programı sabah 5’te veya 6’da başlayabilir. İdmandan sonra bir yerde çay içip sonra eve geçerim. Duşumu alır, birşeyler atıştırır, 1-1.5 saat uyurum. Kalkınca biraz televizyon, haberler veya müzik dinliyorum. Gazeteleri okuyorum. Sonra biraz meyve yiyip kardeşimle bilardo oynamaya gidiyoruz. Sonra tekrar eve gidip yarış kıyafetlerimi çantamı hazırlayıp arabayla hipodroma geçiyoruz. Tartılıyorum, 51 kilo gelirsem saunaya gidiyorum, İki seans yapıp kilomu ayarlıyorum. 1 seansta yaklaşık 200-300 belki 400 gram düşebiliyor. Yarış aralarında boşluk varsa televizyon izliyoruz. Yarıştan sonra meyve yiye yiye eve gidiyoruz. Eve vardığımızda güzel filmler oluyor açıp izliyoruz. Bizde gece hayatı yok.

AŞK
En büyük aşkım annem

En büyük aşkım annemdir. İkinci aşkım dışarıda mutlaka vardır. Evlilik için daha erken ama ileride zaman neyi gösterecek bilemeyiz.

ÇAY
İçmeyince başıma ağrılar giriyor

Özel bir diyet programımız yok ama düzenli yerim. Benim kilo problemim yok, bünyem böyle. Sadece ekmeğin hamur kısmını yemem onun dışında canım ne isterse yerim. Hiç yemek de seçmem. Ama aradığım tek şey çaydır. Çaysız olmaz. İçmediğim zamanda nedendir başım ağrıyor.

KAZANCIM
Emeğime değiyor

Yıllık kazancıma yüzde olarak girersek emeğin karşılığına değdiğini söyleyebilirim. Yüzde 10 alıyoruz, yüzde 2’sini kulüp vergi olarak kesiyor. Menajerlerin ücreti ve uçak masrafları var. Kalanı bizim. Aprantiler yüzde 5 alır, yüzde 1 vergi kesilir. Hesaba kitaba vurursak at yarışlarında büyük paraların döndüğü kesin. Yıllık cirosu 1.5 milyar doları buluyor. Bir attan antrenörü, seyisi, yedekçisi, aprantisi, jokeyi, at sahibi, menajeri, yani 7-8 aile ekmek yer. Bu sektörde 30 binden fazla insan var.

Kaynak : hürriyet.com.tr